De eerste ‘CINEMA’

In 1908/1909 werden in ons dorp de eerste films vertoond. Vanaf die tijd kwam er jaarlijks een ‘vreemdeling’ naar Liedekerke met een ’machien’. De man huurde dan voor enkele dagen de repetitiezaal van fanfare St. Cecilia om er de dorpelingen de magie van de film te laten ondergaan.
Het zaaltje bevond zich boven een drankhuis tegenover de beenhouwerij K. Asselman-Heyvaert en was eigendom van Bernardus Sonck, ‘den Bernardus’.

Beneden vóór het huis stond de stoommachine die de elektriciteit moest leveren voor de projectie. Het ding stond er urenlang te puffen en te sissen en maakte de mensen die er voorbij kwamen zelfs een beetje bang. Met de stoomfluit van de machine kondigde de man het begin van de vertoning aan. Haar schrille geluid kon men horen tot in Impegem!
Toch liep het niet echt storm voor zo’n vertoning, daar lag het toegangsgeld iets te hoog voor. Maar liet de portemonnee nu nog niet toe om naar de film te gaan, dan werd ervoor gespaard en gingen de mensen hem het jaar erop bekijken. De man vertoonde toch altijd dezelfde prent.
Met ‘De passie van Ons Heer’ wou hij waarschijnlijk blijk geven van zijn zogenaamde diepe christelijkheid,wat hielp om bij zijn potentiele publiek op een goed blaadje te staan. Pas na de ernst volgden een paar kluchtige filmpjes.
Om de ambiance in de zaal te stimuleren becommentarieerde hij luidkeels de slapstick scènes met opmerkingen als:

"Ze zitten begot al op 't dak...!"
“D'r valt er enen met zijn botten naar beneên...!"
Het publiek smulde ervan.
Pas later werd de stomme film begeleid met live getokkelde pianomuziek in de cinemazaal.

Eén van de eerste echte cinema’s was de Palace vooraan in de Stationsstraat.
Op 18 maart 1928 werd er een aanvraag ingediend tot het inrichten van een cinema door Pauwels Leon, De Kempeneer Emile en Tanghe Modest. Zij zijn de oprichters geweest van "Cinema Palace".
Urbanie Crabbé, een vrouwtje van goed anderhalve meter groot, was bij elke vertoning van dienst. Je moest haar je betaalbonnetje laten zien en als ’t nodig was, ging ze mee de zaal in om ervoor te zorgen dat de plaatsen evenwichtig werden ingenomen. En ook om te kijken of er op de achterste rijen geen onzedige dingen gebeurden natuurlijk!
Urbanie, die afkomstig was uit Hansbeke en haar hele leven haar eigen dialect zou blijven spreken, ging al vlug door het leven als ‘Nieke Cinema’. Jozef Van Molle had het kleine, leuke en goedhartige vrouwtje rond de 1ste wereldoorlog leren kennen en haar als zijn bruid meegebracht naar Liedekerke. Ze hebben altijd op de Houtmarktstraat gewoond.
Met de opkomst van TV , video en computer raakten de kleine cinemazalen als het ware in verval en verdwenen voorgoed uit het straatbeeld.

Verdwenen cinema's in Liedekerke:
Cinema Palace bij - Elvire en Modest Thange in de Stationstraat 30
Cinema Churchil -  Roza en Jef van de Zilveren Asselman-Vercammen - Opperstraat 102
Cinema Boudewijn - op de Kleemputtenstraat 31
Cinema in het Patronaat - Warandestraat (af en toe)
Cinema in feestzaal van het Mulhof (Sint-Gabriël) (bij gelegenheid)

 
Cinema Churchil in 1939 (linkse foto) en rechts omstreeks 1970

  
Cinema Boudewijn aan de Kleemputtenstraat                     Patronaat aan de Warandestraat

Beste lezer,
contacteer ons gerust als je nog over oude foto's beschikt van onze cinemazalen.  Wij scannen ze en geven je foto's meteen aan je terug. Hartelijk dank