Een leven in het teken van de kermis

Gilberte De Smet

87 jaar in het teken van de kermis

 

Welke Liedekerkenaar kent Gilberte niet, of weet haar ten minste niet wonen?
Gilberte zal nu (2015) met kermis Opperstraat reeds 59 jaar in haar caravan wonen op de hoek van de Kleemputtenstraat en de Pamelstraat. Vroeger woonde zij hier met haar familie in een woonwagen, maar nu heeft zij reeds 15 jaar geleden de woonwagen geruild voor een luxueuse caravan, waarin alles in het teken staat van de kermis.
In het begin, toen zij zich hier definitief kwamen installeren, was er nog geen sprake van de Colruyt en stonden hier nog maar weinig huizen, zij hadden dus een grote open ruimte.
Toen in 1981 de Pamelsestraat werd aangelegd, moest de woonwagen wat plaats maken en werd deze meer opgeschoven richting Kleemputtenstraat. Ooit kregen zij van de gemeente een plaats aangeboden op het industriepark Begijnenmeers. Er werden zelfs douches en toiletten geïnstalleerd, maar toen zij voor het eerst naar deze staanplaats gingen kijken, waren de douches reeds voor de helft afgebroken, waren de toiletten besmeurd en liepen de ratten in het rond. Daarop heeft haar echtgenoot Rufin bedankt voor de eer en zijn zij blijven wonen waar Gilberte nog steeds woont.
Hier heeft zij goede geburen waar zij steeds kan op rekenen en minstens één maal per maand trekt zij er samen met vriendinnen, allemaal weduwen, op uit met de autobus om ergens ten lande zich een dagje te amuseren en een dansje te plasseren. Zij gaat er prat op dat zij zoveel goede vrienden heeft en zo graag wordt gezien.
 
Woonwagen van Gilberte: links uit lang vervlogen tijden, rechts heden ten dage.
 
Het drukke verkeer op de Pamelstraat stoort haar helemaal niet. Dat was ook zo toen zijn nog van kermis naar kermis reisde. Enkel de eerste nacht wanneer zij naast een spoorweg stonden opgesteld, stoorde haar een beetje, maar de tweede nacht kon zij al slapen als een roos.
Gilberte De Smet, deze kranige dame is vandaag 87 jaar (2015) jong, is van oorsprong een West Vlaamse, maar dit is aan haar dialect niet te horen. Zij spreekt Likerts zoals alle rasechte Liedekerkenaren.
Behalve wanneer haar zus Lea op bezoek komt, dan wordt het Liedekerks dialect vergeten en wordt er plat West Vlaams gesproken.
Gilberte huwde met Rufin Van der Borght. De vader van Rufin was Frans en deze was een neef van August Van der Borght (de Pram).
 
50ste huwelijksverjaardag van Gilberte
Samen kregen zij twee dochters, Marie-Louise en Diane. Gilberte heeft ook 4 kleinkinderen, Dino, Dina en Daisy zijn de kinderen van dochter Marie-Louise, Cindy is de dochter van Diane. Ondertussen heeft Gilberte ook nog 5 achterkleinkinderen. Diego, Marco en Bo zijn de kinderen van Dino, Melisa is de dochter van Dina en Marnic Plateeuw, Kiano is de zoon van Cindy en echtgenoot Nicolaas.
Gilberte zelf komt uit een gezin met 9 kinderen, waarvan 6 jongens: Marcel, Gerard, Germain, , Roland, Guilliaum en Paul. Enkel Marcel deed nooit de kermissen. Er waren 3 meisjes: Florence, Gilberte en Lea. Florence en Gilberte deden de kermissen, dikwijls bijgestaan door hun zus Lea.
De kermis zit deze familie in het bloed. Reeds 6 generaties lang reizen de meesten van hen van kermis naar kermis.
Dit was ook het geval voor Gilberte. Tot het jaar 2000, toen nam zij met pijn in het hart afscheid van haar kermissen en attracties.
 
Gilberte had ook haar vaste staanplaats op kermis Opperstraat en ze baatte verschillende attracties uit.
Op 14-jarige leeftijd had Gilberte reeds haar eigen kermisspel.
Dit bestond uit een harde houten balk die op twee schragen werd geplaatst en waar stoere jongelingen en mannen moesten trachten om met een hamer in drie slagen een nagel helemaal in de balk te kloppen. De winnaar werd beloond met een fles wijn.
Haar feitelijke carrière op de kermis begon Gilberte met haar draaimolen en kindermolentje. Een draaimolen is een soort rad dat de kinderen voor vijf frank mochten ronddraaien en waarbij ze “altijd prijs” hadden. Een kindermolen is een molen waarop verschillende dierenfiguren, auto’s en fietsen stonden gemonteerd, waarop de kinderen toertjes mochten draaien en met wat geluk de “floch” pakken, waardoor ze een gratis rit wonnen.
Gilberte herinnert zich nog dat zij indertijd met de kindermolen begonnen waren, men 17 kaarten kreeg voor 20 frank, daar waar men nu nog amper 3 kaarten krijgt voor 5 euro. Verder was er ook nog een “benuur” een soort op en af met dierenfiguurtjes, een schietkraam dat kon omgevormd worden tot een pottenkraam (waar met ballen naar blikken potten werd geworpen), een visspel, een autoscooter, een “balanswarken” (dit is een attractie met schommels) en een draaimolen, niet te verwarren met een kindermolen waar de kinderen op rondtoerden.
Bij het opstellen van haar draaimolen op kermis Opperstraat, kreeg zij het op een bepaald moment aan de stok met een gendarme. Deze beweerde dat het draaimolentje van Gilberte een gokspel was en niet thuis hoorde op een kermis, laat staan dat het bestemd was voor kinderen. Maar Gilberte beet van zich af. Vermits de kinderen altijd een prijs kregen voor hun frank, was dit volgens haar geen gokspel. Zij kon de collega van die gendarme toch overtuigen, zodat haar draaimolentje toch mocht worden opgesteld.
De familie werd ook niet gespaard van tegenslagen. Op weg naar een kermis, blokkeerde het rechter voorwiel van de vrachtwagen die de aanhangwagen voorttrok met daarin de autoscooter. Dit ongeval gebeurde in Erembodegem. Gans de vloer van de autoscooter lag verspreid over de straat, maar gelukkig kwamen haar man en hun helper er met een paar schrammen vanaf.
Ooit werd ook een woonwagen, welke werd getrokken door de vrachtwagen, bestuurd door Rufin, door de wind de hoogte ingeblazen, waardoor deze op zijn dak kwam te liggen en de ganse inboedel werd vernietigd. Gelukkig vielen hier ook geen gewonden.
Om het kermisleven in de familie te houden heeft Gilberte haar kindermolen overgelaten aan haar oudste dochter Marie-Louise en haar echtgenoot Frans. Er werd wel overeengekomen dat Marie-louise en haar man hun ouders zouden helpen bij het monteren en afbreken van de eerste oude autoshooter die Gilberte en Rufin aankochten. Marie-Louise heeft later dezelfde kindermolen overgelaten aan haar zoon Dino toen deze huwde, ook onder dezelfde voorwaarden, Dino zou zijn ouders helpen bij het opstellen en demonteren van de oude autoscooter welke zij overnamen van Gilberte en Rufin.
Gilberte had in de loop van haar kermisleven twee autoscooters. De eerste bestond uit 24 zware palen die met veel mankracht moesten rechtgezet worden. Toch verkoos zij deze oude autoscooter boven de nieuwe die er later is gekomen. De charme van het opstellen van deze molen was weg, omdat alles op zijn plaats kwam met één druk op de knop.
Ook vandaag nog komt men de familie Van der Borght tegen op verscheidene kermissen.
Dino, de zoon van oudste dochter Marie-Louise en zijn vriendin Nancy, baten een hamburgerkraam uit dat de naam “Bij Mij” draagt.
De jongste dochter van Gilberte Diane en haar echtgenoot Francky baten een frituur met de naam “Evergems Gebak” uit, waar naast lekkere fritten ook oliebollen, appelbeigneits en warme broodjes te verkrijgen zijn.
De familie Van der Borght draagt de kermis echt in het hart, zelfs tot na de dood.
 
Op de grafzerk van de moeder van Gilberte, Irma De Vijlder en van de echtgenoot van Gilberte, Rufin (beiden liggen begraven op het nieuwe kerkhof te Liedekerke) staan prachtige kermistaferelen afgebeeld  en dit wil Gilberte later ook op haar eigen grafzerk gegraveerd zien.
Hopelijk mag zij eerst nog lang genieten van haar caravan, familie, vele vrienden, haar laptop en haar uitstapjes.
 
 
 
 
 
Een greep uit de vele mooie foto's van Gilberte uit lang vervlogen tijden,
toen kermis nog een volksvermaak was ...
  
Molens van de ouders van Gilberte     
 
 
Links de oude autoscooter, rechts de nieuwe autoscooter van Gilberte
 
template by JStemplates.com
UA-57645190-1